Prawdopodobnie większość z nas słyszała te słowa: "Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą", ale ile osób wie, że te słowa pochodzą z wiersza księdza Jana Twardowskiego
Ten poeta pisał dużo o wartości człowieka, naszego życia oraz miłości. I znów powracam w swoich myślach i rozważaniach do tematu bycia człowiekiem, do wartości uczuć i wewnętrznej wrażliwości. Dzisiejsze "wartości" tego świata takie jak kariera, mamona, władza czy konsumizm nie wiedzą, co to jest uczucie i odciągają człowieczeństwo w drugą stronę.
Posłuchajcie słów tego wiersza...
Spieszmy się
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
zostaną po nich buty i telefon głuchy
tylko co nieważne jak krowa się wlecze
najważniejsze tak prędkie że nagle się staje
potem cisza normalna więc całkiem nieznośna
jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy
kiedy myślimy o kimś zostając bez niego
Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna
zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście
przychodzi jednocześnie jak patos i humor
jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej
tak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcu
jak dzwięk troche niezgrabny lub jak suchy ukłon
żeby widziec naprawde zamykają oczy
chociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzec
kochamy wciąż za mało i stale za późno
Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze
a bedziesz tak jak delfin łagodny i mocny
Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą
i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą
i nigdy nie wiadomo mówiac o miłosci
czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą
ks. Jan Twardowski
******************************************************
Wewnętrzne zubożenie...
Do najbardziej fatalnych następstw dobrobytu i bogactwa
należy wewnętrzne zubożenie człowieka.
Wielu ludzi posiada eleganckie mieszkania,
nowoczesne wille z najnowszymi urządzeniami,
pełne zamrażarki, ale ich głowa jest pusta.
Zabierz im samochód, telewizor, wideo i pogodę,
a nie będą mieli tematu do rozmowy.
Ich wnętrze jest puste.
Są pozbawieni fantazji i bezmyślni.
Przypominają jeszcze jeden przedmiot wśród innych
składających się na wyposażeniu ich willi.
Pamiętaj, że także i ty jesteś zagrożony.
Broń się i przeciwstawiaj takiemu rozwojowi.
Nie pozwól zredukować się do automatu manipulowanego z zewnątrz,
a wewnątrz kompletnie martwego.
Szukaj ciszy, spokoju.
Pozwól sobie na parę minut zastanowienia i medytacji...
Ucz się wsłuchiwać w słowa drugiego człowieka.
Uwolnij się od nacisku modnych poglądów i od chęci posiadania tego, co dzisiaj tak bardzo chciałoby się mieć.
Używaj dobrobytu, ciesz się z udogodnień,
lecz nie dozwól sprzedać swojego serca.
Nie pozwól swojemu duchowi się zszarzeć,
stać się szarym jak szary materiał,
bezbarwnym, bez życia, bez czucia i sensu.
Radość i szczęście nie przychodzą nigdy z zewnątrz,
ale zawsze wyrastają od wewnątrz!
- Phil Bosmans
*************************************************
Dłoń
Gdy zapalimy znicze na grobach najbliższych, gdy opuścimy cmentarze, gdy wrócimy do domów w rzeczywistym świecie wspomnienia i nostalgia pozostaną. Tęsknota za najbliższymi nigdy nas nie opuści chociaż czas leczy rany. Takim przykładem jest piosenka Natalii Kukulskiej „Dłoń”, która opisuje tęsknotę za matką – Anną Jantar, która zginęła w katastrofie lotniczej, gdy Natalia była małym dzieckiem.
Tę piosenkę dedykuję wszystkim tym, którzy utracili swych najbliższych i tęsknią za nimi każdego dnia. Pamiętajcie o Nich, ale bądźcie też światłem dla żyjących…
Natalia Kukulska
Dłoń
Za krokiem krok
Taka trasa okno - drzwi
Wciąż z kąta w kąt
Taki sposób na zła myśl
Nie pierwszy raz
Kiedy sen przypomniał cię
Nie pierwszy raz
Kiedy strach obudził mnie
Niewidzialna dłoń
Ochroni mnie
Od złego w czarny dzień
Niewidzialna dłoń
Osłoni mnie
To jedno zawsze wiem
Pamiętam że
Świecił księżyc rudych traw
Mówiłaś - wiesz
Każdy swoja gwiazdę ma
Niewidzialna dłoń
Ochroni mnie
Od złego w czarny dzień
Niewidzialna dłoń
Osłoni mnie
To jedno zawsze wiem
W białe kwiaty wtulam twarz
Gra muzyka z tamtych lat
I znów słyszę głos
Siedem mostów siedem ran
Tak po prostu staniesz tam
I strach zostawi mnie
Znów płynie list
Gdy spotka ciebie
Czy choć najmniejszy dasz mi znak
Tyle gwiezdnych lat
I taka wielka mgła
I codziennie ciebie brak
Siedem mostów siedem ran
Tak po prostu staniesz tam
I strach zostawi mnie
Będzie tak
Autor: Muzyka: Jarosław Kukulski, Słowa: Marek Dutkiewicz
Teledysk do piosenki znajduje się na stronie: http://www.youtube.com/watch?v=piBAmjgKcj4
**************************************************
Zwolnij tempo...
Zastanów się, czego byś żałował, gdybyś w tym momencie dowiedział się, że to ostatni dzień Twojego życia???
Ile spraw masz niezałatwionych, rozgrzebanych albo zaniedbanych, które wiecznie odkładasz z braku czasu… Pamiętaj, gdy znika człowiek pozostają po nim wspomnienia przechowywane przez innych ludzi a nie rzeczy materialne, które szybko znajdują nowego właściciela. Zadbaj już teraz, abyś żył jak najdłużej w innych czyniąc dobro za życia. Posłuchaj i rozważ te słowa…
Czy przyglądałeś się kiedykolwiek dzieciom bawiącym się na karuzeli?
Albo przysłuchiwałeś się
spadającym kroplom deszczu na ziemię?
Tropiłeś radośnie fruwającego motyla albo obserwowałeś zachód słońca?
Lepiej zwolnij swoje tempo,
Nie tańcz za szybko,
bo życie jest zbyt krótkie,
muzyka nie trwa wiecznie.
Czy jesteś zabiegany całymi dniami, wiecznie zajęty?
Jeśli zadajesz pytanie
"Co słychać?",
czy masz chwilę
żeby usłyszeć odpowiedź?
A wieczorem gdy wyciągniesz się już w łóżku po całym dniu, czy myślisz o tysiącu różnych sprawach, które plączą ci się po głowie i które trzeba załatwić?
Lepiej zwolnij swoje tempo,
Nie tańcz za szybko,
bo życie jest zbyt krótkie,
muzyka nie trwa wiecznie.
Czy mówiłeś swojemu dziecku
"Zrobimy to jutro"
i w pośpiechu nawet nie zauważyłeś jaką ogromną przykrość mu sprawiłeś?
Czy straciłeś już kontakt z przyjacielem, pozwoliłeś umrzeć przyjaźni, bo nigdy nie miałeś czasu żeby zadzwonić i spytać jak leci?
Lepiej zwolnij swoje tempo,
Nie tańcz za szybko,
bo życie jest zbyt krótkie,
muzyka nie trwa wiecznie.
Gdy tak biegniesz szybko
żeby gdzieś zdążyć,
tracisz połowę przyjemności
z dotarcia tam dokąd biegniesz.
Kiedy codziennie się tak zamartwiasz i ciągle gdzieś gnasz, to tak jakbyś wyrzucał prezent, którego nawet nie zdążyłeś otworzyć.
Życie to nie wyścig.
Lepiej zwolnij swoje tempo,
znajdź chwilę żeby posłuchać muzyki zanim się skończy piosenka...
***********************************************
Nigdy nie jesteś samotny...
Ktoś, kto w samotności zmagał się z cierpieniem swego istnienia wie, jak to boli. Wszystkim tym, co ich duszę kiedykolwiek rozdzierał ból dedykuję ten fragment anonimowego autora, aby choć trochę zagasić palący ich płomień kroplą orzeźwiającej wody. Wiedzcie, że nie jesteście sami....
***
„We śnie
szedłem brzegiem morza
z Panem
oglądając na ekranie nieba
całą przeszłość mego życia.
Po każdym z minionych dni
zostawały na pisaku dwa ślady
mój i Pana.
Czasem widziałem tylko jeden ślad
odciśnięty w najcięższych
dniach mego życia
i rzekłem:
- Panie, postanowiłem iść zawsze z Tobą
przyrzekłeś być zawsze ze mną
czemu zatem zostawiłeś mnie samego wtedy,
gdy było mi tak ciężko?
Odrzekł Pan:
Wiesz synu, że cię kocham
i nigdy cię nie opuściłem.
W te dni, gdy widziałeś
tylko jeden ślad
ja niosłem ciebie na
swoich ramionach"
*******************************************************
Desiderata
Mój Przyjacielu, zatrzymaj się, posłuchaj, zanurz się w lekkość tych słów. Ciągle gdzieś biegniesz na wiele rzeczy nie mając czasu. Z Twoich ust wychodzi milion słów, ale tak naprawdę w większości nic one nie znaczą.
Chodź, przysiądź koło mnie i razem w ciszy posłuchajmy tej pełnej mądrości i prawdy pieśni….
„Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech,
i pamiętaj, jaki spokój można znaleźć w ciszy.
O ile to możliwe, bez wyrzekania się siebie,
bądź na dobrej stopie ze wszystkimi.
Wypowiadaj swą prawdę jasno i spokojnie
i wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych,
oni też mają swoją opowieść.
Unikaj głośnych i napastliwych, są udręką ducha.
Porównując się z innymi, możesz stać się próżny lub zgorzkniały,
zawsze bowiem znajdziesz gorszych i lepszych od siebie.
Niech twoje osiągnięcia, zarówno jak i plany,
będą dla ciebie źródłem radości.
Wykonuj swą pracę z sercem, jakkolwiek byłaby skromna;
ją jedynie posiadasz w zmiennych kolejach losu.
Bądź ostrożny w interesach,
na świecie bowiem pełno oszustwa,
niech ci to jednak nie zasłoni prawdziwej cnoty.
Wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów
i wszędzie życie jest pełne heroizmu.
Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia,
ani nie podchodź cynicznie do miłości,
albowiem wobec oschłości i rozczarowań
ona jest wieczna jak trawa.
Przyjmuj spokojnie, co ci lata doradzają,
z wdziękiem wyrzekając się spraw młodości.
Rozwijaj siłę ducha, aby mogła cię osłonić
w nagłym nieszczęściu.
Nie dręcz się tworami wyobraźni,
Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.
Obok zdrowej dyscypliny bądź dla siebie łagodny.
Jesteś dzieckiem wszechświata
nie mniej niż drzewa i gwiazdy. Masz prawo być tutaj.
I czy to jest dla ciebie jasne czy nie,
wszechświat jest bez wątpienia na dobrej drodze.
Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem,
czymkolwiek się trudnisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia.
W zgiełku i pomieszaniu życia
zachowaj spokój ze swą duszą.
Przy całej złudności i znoju
i rozwianych marzeniach jest to piękny świat.
Bądź uważny.
Staraj się być szczęśliwy.”
Dezyderata znaleziona rzekomo w kościele z Baltimore w XVII wieku (datowana na 1692 rok), tak naprawdę jest wierszem podrzędnego poety amerykańskiego Maksa Ehrmanna z 1927 roku.
